zwiń
0.0.0 w/s przekazania do Wojewódzkiego Sądu Admin... Wersja od: 31.03.2017

UCHWAŁA Nr XL/252/17

RADY MIEJSKIEJ W PODDĘBICACH

z dnia 31 marca 2017 r.

w sprawie przekazania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w Łodzi skargi z dnia 24 lutego 2017 roku Pani Beaty Kozińskiej-Corpataux na uchwałę Nr XXXII/212/16 Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 10 listopada 2016r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz udzielenia odpowiedzi na skargę

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446, 1579, 1948),oraz art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016r poz. 718, 848, 966,1948, 2103, 2261) uchwala się co następuje:

§1. Przekazać do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę Pani Beaty Kozińskiej-Corpataux z dnia 24 lutego 2017r na uchwałę Nr XXXII/212/16 Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 10 listopada 2016 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

§2. Treść odpowiedzi na skargę zawiera załącznik do uchwały.

§3. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Poddębic.

§4. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący Rady Miejskiej

Paweł Gogulski

Poddębice, dnia marca 2017 roku

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi

ul. Piotrkowska 135

90 – 434 Łódź

Skarżący: Beata Kozińska - Corpataux

XXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Organ: Rada Miejska w Poddębicach

ul. Łódzka 17/15

99-200 Poddębice

ODPOWIEDŹ NA SKARGĘ

Na podstawie art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.Dz. U. 2016 r. poz. 718, 848, 966, 1848, 2103,2261) – Rada Miejska w Poddębicach przekazuje skargę z dnia 24 lutego 2017 roku na uchwałę Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 10 listopada 2016 roku nr XXXII/212/16 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego wnosząc o oddalenie skargi.

Uzasadnienie

Pani Beata Kozińska-Corpataux jest właścicielem nieruchomości położonej xxxxxxx w obrębie geodezyjnym nr xxxx oznaczonej działką nr xxxxx o pow. 0,1396 ha. Dla terenu na obszarze którego jest położona w/w działka została sporządzona zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalona uchwała Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 10 listopada 2016 roku nr XXXII/212/16 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

W dniu 24 lutego 2017 roku, Pani Beata Kozińska-Corpataux wniosła skargę na w/w uchwałę Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 10 listopada 2016 roku nr XXXII/212/16 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dotyczącą części tekstowej i graficznej w zakresie w jakim ustala przebieg drogi dojazdowej oznaczonej symbolem 7.KDD przez jej działkę oznaczoną numerem xxxx.

Skarżąca Pani Beata Kozińska-Corpataux zaskarżonej uchwale zarzuciła: naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 7 i ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r. poz. 778 z późn. zm.), poprzez uznanie w przedmiotowej uchwale części działki nr 87/1 jako drogi dojazdowej (oznaczonej symbolem 7.KDD) do działek sąsiednich, co stanowi według niej ewidentne pogwałcenie jej prawa własności w sytuacji gdy organ nie przedstawił żadnego uzasadnienia dla takiego jej umiejscowienia.

Należy wskazać, iż podnoszony przez Skarżącą zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego jest całkowicie bezzasadny.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 w/w ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy. Tym samym miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego może skutecznie kształtować i ograniczać korzystanie z prawa własności do nieruchomości.

W świetle powyższego przepisu to do zadań własnych gminy należy tzw. władztwo planistyczne.

Organy planistyczne muszą przy tworzeniu aktów prawa miejscowego wyważyć różne wartości chronionych konstytucyjnie (prawo własności, ochrona środowiska, ochrona przyrody) oraz uwzględniać interes publiczny (dobro wspólne).

Władztwo planistyczne obejmuje samodzielne ustalenie przez gminę przeznaczenia terenów, rozmieszczenia inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy.

W niniejszej sprawie zarzut naruszenia przepisów dotyczących władztwa planistycznego jest bezzasadny ponieważ projektowany dojazd do nieruchomości oznaczony symbolem 7 K.DD został zaprojektowany w sposób najbardziej ekonomiczny umożliwiający korzystanie z niego trzem przyległym projektowanym działkom. Projektowana droga umożliwi racjonalny podział uzbrojonego terenu objętego symbolem 7.MN.2 na mniejsze działki budowlane. Na etapie prac nad planem w celu maksymalnego wykorzystania terenu oznaczonego symbolem 7.MN.2 do minimum zostały ustalone nieprzekraczalne linie zabudowy i wynoszą obecnie 3m i 4 m.

Rada Miejska w Poddębicach najpierw przystępując do sporządzenia zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - uchwała Nr LIV/333/14 Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 24 października 2014 r. w sprawie przystąpienia do sporządzania zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla miasta Poddębice w części obejmującej wybrane fragmenty miasta oraz uchwała Nr III/27/14 Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 29 grudnia 2014 r. zmieniająca w/w uchwałę Nr LIV/333/14 Rady Miejskiej w Poddębicach z dnia 24 października 2014 roku, a następnie uchwalając te zmiany, wzięła pod uwagę interes publiczny mieszkańców miasta Poddębice – obejmujących między innymi przyległe nieruchomości do projektowanej drogi oznaczonej 7. KDD.

W tym miejscu należy wskazać, iż część mieszkańców miasta Poddębice oraz sama Pani Beata Kozińska-Corpataux brali udział w dyskusjach publicznych nad rozwiązaniami przyjętymi w projekcie zmiany planów, na których szczegółowo wyjaśniano proponowane rozwiązania. Dyskusje publiczne związane z w/w zmianami odbyły się w dniach : 22 września 2015 roku, 9 lutego 2016 roku oraz 17 czerwca 2016 roku.

Podkreślenia wymaga również, iż tylko zapisy planu sprzeczne z powszechnie obowiązującymi przepisami, nie dające się pogodzić z istniejącym porządkiem prawnym oraz nie znajdujące uzasadnienia w ochronie takich wartości jak bezpieczeństwo lub porządek publiczny, ochrona środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób mogłyby stanowić podstawę do stwierdzenia ich nieważności (tak np. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 kwietnia 2013 roku sygn. akt II SA/Wr 803/12, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 maja 2014 roku sygn. akt II SA/Po 890/13) a w odniesieniu do zaskarżonej uchwały takich sprzeczności nie ma.

Przedstawione powyżej wyjaśnienia jednoznacznie wskazują, iż uchwała w przedmiotowej sprawie została podjęta w sposób prawidłowy z zachowaniem procedury planistycznej, w tym terminowości dokonanych czynności i podmiotów dokonując obwieszczenia. Powyższe potwierdza również fakt, iż Wojewoda Łódzki w zakresie czynności nadzorczych nie zakwestionował prawidłowości podjętej uchwały, została ona opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Łódzkiego z dnia 30 listopada 2016r poz. 5070 i od dnia 15 grudnia 2016r stanowi obowiązujące prawo miejscowe.

Jako drugi zarzut Skarżąca wskazała zarzut naruszenia art. 1 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przedmiotowy zarzut jest również całkowicie bezzasadny. Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalając przeznaczenie terenu lub określając potencjalny sposób zagospodarowania i korzystania z terenu, organ waży interes publiczny i interesy prywatne, w tym zgłaszane w postaci wniosków i uwag, zmierzające do ochrony istniejącego stanu zagospodarowania terenu jak i zmian w zakresie jego zagospodarowania, a także analizy ekonomiczne, środowiskowe i społeczne.

W niniejszej skardze Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności w części zaskarżanej uchwały i odstąpienie od koncepcji istnienia drogi 7.KDD przez jej działkę, argumentując, iż jeśli chodzi o działki którym miałaby służyć ta droga dojazdowa, to na chwilę obecną tylko jedna z nich nie ma prawnie uregulowanego dostępu do drogi publicznej – działka nr xxxxx. Ze stanowiskiem Skarżącej nie można się zgodzić ponieważ przeznaczenie sąsiednich nieruchomości objętych w/w uchwałą wskazuje iż projektowana droga 7.KDD ma służyć jako dojazd dla trzech nieruchomości.

W czasie opracowywania w/w planu Gmina Poddębice proponowała Pani Kozińskiej zamianę części jej działki nr xxxxxxxx przeznaczonej pod drogę na działki nr nr xxxxx o pow. 0,0239ha i xxxxxxx o pow. 0,0026ha stanowiące własność Gminy Poddębice bezpośrednio przylegające do działki nr 87/1 poprawiając jej zagospodarowanie, będące obecnie we władaniu Skarżącej, w tym celu wykonany został podział geodezyjny, ale do chwili obecnej nie zapadły żadne wiążące ustalenia.

W tym miejscu należy wskazać, iż charakter miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sprawia, że w przypadku złożenia skargi dotyczącej planu, sąd ma obowiązek w pierwszej kolejności ustalić przedmiot zaskarżenia, którym niekoniecznie musi być cały plan miejscowy. Przedmiotem zaskarżenia mogą być również wyodrębnione części planu stanowiące zbiór indywidualnych regulacji określających przeznaczenie niektórych tylko nieruchomości objętych ustaleniami planu. Jeśli skarżący wywodzi swój interes z prawa własności nieruchomości, to stwierdzenie nieważności planu powinno nastąpić tylko w odniesieniu do części tego planu dotyczącej tych nieruchomości.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji należy uznać wszystkie stawiane przez Skarżącą Panią Beatę Kozińską-Corpataux zarzuty za bezpodstawne dlatego tez wnoszę jak na wstępie.

Załączniki:

1) skarga.

2) odpowiedź na skargę (x2).